مطالعه سرمایه اجتماعی و تأثیر آن بر عملکرد سازمان

در سال های اخیر اهمیت سرمایه اجتماعی به مثابه یک دارایی نامشهود سازمانی، مورد توجه علاقه مندان مباحث سازمان و مدیریت قرار گرفته است. سرمایه اجتماعی به عنوان یکی از ویژگی های سازمانهای اجتماعی مثل اعتماد، هنجارها و شبکه ها تعریف می شود که می تواند اثربخشی و بازدهی جامعه را بوسیله تسهیل، پرورش و توسعه فعالیتهای هماهنگ بهبود بخشد. مستندات علمی موجود نشان می دهد که جوامعی که از نظر سرمایه اجتماعی در سطوح بالاتری هستند، تجربه ی توسعه سریعتر اقتصادی را دارند و از نظر عملکرد سازمانی، وضعیت بهتری را دارا هستند. این پژوهش به مطالعه سرمایه اجتماعی و تأثیر آن بر بهبود عملکرد سازمان در بانک شهر میپردازد. به برخی از مطالعات انجامشده در زمینهی سرمایه اجتماعی و بهبود عملکرد سازمان اشاره و به رویکردهای جامعهشناختی آنها پرداخته می شود. بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و بهبود عملکرد سازمان و توصیف متغیرهای آنها، هدف این پژوهش است. فرض اساسی پژوهش این است که بین سرمایه اجتماعی و بهبود عملکرد رابطه و متغیرهای سرمایه اجتماعی بر متغیرهای بهبود سازمان تأثیر میگذارند. این پژوهش بر اساس هدف، جزء پژوهشهای بنیادی و از نظر گردآوری دادهها از نوع پژوهشهای توصیفی، غیرآزمایشی میباشد. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان میدهد، اعتماد افراد با بهبود عملکرد رابطه مستقیم و همچنین شبکههای رسمی با بهبود عملکرد رابطه غیرمستقیم دارد و هنجاری عمل با بهبود عملکرد هیچ رابطه مستقیم و غیرمستقیم ندارد. میزان سرمایه اجتماعی و بهبود عملکرد افراد حد متوسط است و بین سرمایه اجتماعی و بهبود عملکرد افراد رابطه مستقیم وجود دارد.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , بهبود عملکرد سازمان , هنجارهای عمل , شبکه های رسمی , اعتماد