ارزیابی روش های آب بندی دریاچه چیتگر

دریاچه مصنوعی چیتگر واقع در شمال غرب تهران، با حجمی معادل 7 میلیون متر مکعب در نوع خود منحصر به فرد میباشد. هدف ازساخت این دریاچه ایجاد یک منطقهی گردشگری، تفریحی و تفرجگاهی است. قرارگیری این دریاچه در محدوده ساختمانهای مرتفعمسکونی و محدودیت قابل توجه در تأمین آب مورد نیاز آن، ضرورت آب بندی کامل این دریاچه را نسبت به موارد مشابه دو چندانکرده است. از این رو مطالعات و بررسیهای آب بندی کف دریاچه یکی از مهمترین بخشهای مطالعاتی این طرح محسوب میگردد. ازمیان گزینههای متعدد مطرح برای آب بندی دریاچه )از جمله استفاده از بلانکت رسی، تزریق دوغاب سیمان و مواد شیمیایی، استفاده ازپوشش آب بند بتنی، استفاده از بتن آسفالتی و استفاده از ژئوسنتتیکها(، بر اساس ملاحظات فنی و اقتصادی، آب بندی کف دریاچه بااستفاده از ژئوممبرین به همراه دو لایه ژئوتکستایل به عنوان لایه محافظ و تأمین کننده مقاومت برشی لازم، انتخاب و به اجرا درآورد. مقاله حاضر به بررسی مجموعه مطالعات انجام شده برای آب بندی دریاچه مورد مطالعه میپردازد

Keywords:

دریاچه چیتگر , آب بندی , ژئوتکستایل , ژئوممبرین