بهسازی بناها بر اساس شاخص پن واردن و ماهانی،نمونه موردی شهر شوش

شهرشوش به دلیل واقع شدن دریک موقعیت جغرافیایی خاص شرایط توپوگرافی وسامانه های اقلیمی موثربرمنطقه ازاقلیم نسبتا گرمی برخوردار است بطوریکه دمای هوا درسردترین ماه سال به 7/2درجه سانتیگراد می رسد وگرمترین ماه سال نیز از46/3درجه سانتیگراد فراتر نمی رود به همین جهت شرایط زیست اقلیمی ویژه ای را به خود اختصاص داده است لذا لزوم بررسی شرایط اقلیمی دررابطه با طراحی جهت استقرارساختمانها درفصول سرد سال برای کاستن مشکلات مربوطه که دراین رابطه با استفاده ازداده های هواشناسی سینوپتیک وضعیت زیست اقلیمی شهرشوش مورد بررسی قرارگرفت ونتایج زیرحاصل شد: براساس معیارهای راحتی بافت پن واردن مشخص گردید که درصورت وزش بادباسرعتکمتر از1/5متربرثانیه و شرایط سایه شرایط مطبوعی دراین فضاها ایجادمیگردد براساس جداول چهارگانه ماهانی درشرایط اقلیمی شوش مجموعه های ساختمانی بهتر است که دارای بافت متراکم و فشرده باشند و دررابطه با فاصله بین ساختمان ها باید فاصله بین ساختمان ها براساس سایه تعیین شود ازلحاظ شکل گیری ساختمان باید جهت شمالی جنوبی داشته باشد یعنی محورطویل تر ساختمان درجهت شرقی غربی باشد تا امکان بهره گیری حداقل ازانرژی تابشی خورشیددرمواقع گرم سال فراهم گردد مصالح ساختمانی دیوارهایداخلی و خارجی و بامها بایستی سنگین و با زمان تاخیر بیش از8ساعهت باشد و همچنین محلی برای خوابیدن درفضاهای ازاددرطی 5ماه ازسال لازم می باشد

Keywords:

اقلیم و معماری , شوش , پن واردن , دمای موثر , ماهانی