بررسی اثر بسته بندی فعال پلیمری حاوی آنتی اکسیدان سنتزی بر پایداری روغن سویا

اکسیداسیون چربی ها منجر به کاهش خصوصیات ارگانولپتیکی و ارزش تغذیه ای روغن های خوراکی می گردد. به منظور جلوگیری از اکسیداسیون لیپیدها و یا حفاظت در برابر آسیب های ناشی از ایجاد رادیکال های آزاد، استفاده از انتی اکسیدان ها مورد توجه قرار گرفته است. در طی سالهای اخیر استفاده از آنتی اکسیدان های سنتزی در خیلی از غذاها به دلیل اثرات نامطلوب بر سلامتی انسان، محدود شده است. یکی از نوآوری ها در زمینه بسته بندی غذا، بسته بندی های فعال حاوی آنتی اکسیدان است. از این گونه بسته بندی ها به منظور افزایش مدت نگهداری محصول، بدون اضافه کردن مستقیم آنتی اکسیدان به غذا، در نتیجه آزاد شدن تدریجی آنتی اکسیدان در سطح ماده غذایی استفاده می شود. در این تحقیق آنتی اکسیدان سنتزی BHT در بسته پلی اتیلنی با دانسیته بالا و همچنین در روغن سویا به ترتیب با دو سطح غلظت (0/37 و 1/7 درصد) و (0/01 و 0/02 درصد) اضافه شد و سپس نمونه ها به مدت دو ماه در 40 درجه سانتی گراد نگهداری شدند. اثر آنتی اکسیدان سنتزی و نوع بسته در به تأخیر انداختن اکسیداسیون روغن سوای از طریق تعیین عدد پراکسید و عدد یدی مورد مقایسه قرار گرفته د. نتایج حاصل از عدد پراکسید نشان داد BHT در بسته با اختلاف معنی داری، دارای عملکرد بهتر در کاهش اکسیداسیون نسبت به BHT در روغن بوده است. به طور کلی می توان استفاده از بسته های فعال حاوی انتی اکسیدان سنتزی را به جای اضافه کردن مستقیم آنتی اکسیدان به روغن در جلوگیری از اکسیداسیون پیشنهاد کرد.

Keywords:

بسته بندی های فعال , آنتی اکسیدان سنتزی BHT , پلی اتیلن با دانسیته بالا , روغن سویا