اثر مصرف مقادیر عنصر قوی بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتاب‌گردان تحت تنش خشکی

به منظور بررسی اثرات کاربرد مصرف مقادیر خاکی عنصر روی بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتاب‌گردان تحت تنش خشکی آزمایشی در ایستگاه تحقیقات جهاد کشاورزی سبزوار در سال زراعی 1٬390 - 1٬389 با استفاده از طرح اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار صورت گرفت. قراردادهای مورد مطالعه عبارت بودند از: آبیاری با سه سطح (18، 12، شش روز) به عنوان فاکتور اصلی و مقادیر مختلف روی (صفر، 30، 60 و 90 کیلوگرم در هکتار) از منبع سولفات روی به‌عنوان فاکتور فرعی. افزایش فواصل آبیاری باعث کاهش معنی دار دانه در طبق ، وزن هزار دان، عملکرد اقتصادی و عملکرد بیولوژیکی شد. نتایج نشان داد که بیشترین تعداد دانه در طبق، وزن هزار دان، عملکرد بیولوژی کی و عملکرد در دوره آبیاری شش تا روز به دست آمد اما تیمار تنش آبیاری اثر معنی‌دار به اتفاق و در صد روغن نداشت. از نظر کلیه صفات مورد بررسی بیشترین مقادیر این صفات با مصرف 90 کیلوگرم در هکتار سولفات روی مشاهده شد که اختلاف آماری معنی‌داری با مصرف 60 کیلوگرم در هکتار نداشت. افزایش روی سرور کاهش اثرات تنش خشکی در آفتاب‌گردان شد. به‌نحوی‌که اگرچه این افزایش فواصل دور آب یکی سبب کاهش عملکرد اجزای عملکرد آفتاب‌گردان شد اما در دیدارهایی که کود روی دریافت کرده بودند مقدار این کاهش نسبت به تیمار شاه کمتر بود.

اثر مصرف مقادیر عنصر قوی بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتاب‌گردان تحت تنش خشکی Keywords:

کلزا , ضریب انرژی , شدت انرژی , شهرستان شوشتر , ایران