بررسی کیفی تالاب میانگران در شهرستان ایذه، خوزستان

تالاب میانگران پیکره آب شیرین با مساحت 40 کیلومتر مربع در استان خوزستان، شال شهرستان ایذه واقع شده است. این تالاب یک منبع آب ضروری جهت تغذیه آب های زیرزمینی (مورد استفاده برای مصارف شرب و فعالیت های کشاورزی شهرستان ایذه)، آب آبیاری کشاورزی و محیط زیست پرندگان نادر می باشد. منابع آلاینده واقع در حوضه آبریز با گذشت زمان تاثیر منفی بر روی کیفیت آب تالاب داشته اند. بنابراین تعیین کیفیت آب تالاب برای سلامت انسان و پرندگان مهاجر منطقه اهمیت ضروری دارد. مهمترین عوامل تخریب کیفیت آب تالاب میانگران، شامل ورود فاضلاب های شهری، روستایی و فعالیت های کشاورزی است. این مطالعه به بررسی و ارزیابی تاثیر منابع آلودگی در حوضه آبریز بر روی کیفیت آب این تالاب می پردازد. به این منظور منابع آلاینده نقطه ای و غیرنقطه ای در حوضه آبریز تالاب مورد بررسی قرار گرفته است. برای تعیین کیفیت آب تالاب 29نمونه آب، به ویژه از مکان هایی که معرف اثرات آلاینده ها می باشد، در ماه فروردین سال 1392 برداشت گردید. مقایسه داده های به دست آمده با حداکثر مقدار مجاز که توسط استاندارد سازمان بهداشت جهانی (WHO, 2004) معرفی شده، نشان می دهد که مقدار تمام پارامترهای فیزیکی و شیمیایی در جنوب تالاب میانگران نسبت به قسمت های دیگر تالاب بیشتر است. آب تالاب در نقاط ورود منابع آلاینده ها (فاضلاب شهری، روستایی و فعالیت های کشاورزی) آلوده است. همچنین مقدار pH، قلیائیت و فسفات بیشتر از حد مجاز یوتروفیک می باشد. بر اساس نتایج به دست آمده، تالاب میانگران به وسیله فاضلاب شهری و کشاورزی مغذی شده است.

Keywords:

تالاب میانگران , فاضلاب شهری , پساب کشاورزی , مواد مغذی , آبیاری , یوتریفیکاسیون خوزستان