دال ها از اعضای اصلی سازه ای هستند و تقریباً قسمت قابل ملاحظه ای از سازه را تشکیل می دهند. پس بایستی به گونه ای طراحی شوند که لنگرهای خمشی و نیروهای برشی وارده را به خوبی تحمل کنند، روشهای مختلفی برای محاسبه لنگرهای وارده به دال وجود دارد که از بین این روشها می توان به
روش مستقیم و
روش قاب معادل اشاره کرد که از روش های متداول در طراحی دال های دوطرفه بتن آرمه هستند که اولین بار در سال 1971 توسط ACI معرفی شدند. در این مقاله قصد داریم دو روش م ذکور را از نظر اقتصادی و لنگرهای وارده بر آن مقایسه کنیم، برای این کار دال 3 دهانه در 3 دهانهای را که هر پانل آن در چهار طرف بر روی تیرهای با سختی نسبی زیادی تکیه داده است را به گونه ای انتخاب می کنیم که شرایط طراحی هر دو
روش مستقیم و قاب معادل و دو طرفه بودن را دارا باشد و سپس طول دهانه شرقی غربی را به صورتی تغییر می دهیم که نسبت عرض به طول دالی در همه پانل ها برابر 0/5، 0/6، 0/7، 0/8، 0/9 و 1 باشد. در تحلیل دال ها برای هر یک از نسبت های قید شده ابعاد تیر، ستون، ضخامت و بارگذاری یکسان می باشد، همچنین برای طراحی دال ها از آئین نامه بتن ایران استفاده شده که نتایج نشان می دهد که برای دال های مورد بررسی با توجه به الگوی قطع آرماتورها در شرایط یکسان
روش قاب معادل نسبت به
روش مستقیم آماتور مصرفی کمتری مورد نیاز است.