بررسی امکان استفاده از کودهای شیمیایی جهت رشد باکتری های تیوباسیلوس در فرایند زیست فروشویی مس

با وجود مقادیر انبوه دورریزهای معادن و ضایعات جانبی صنایع مختلف ، بازیابی فلزات با ارزش از آنها با روشی مناسب امری ضروری می باشد . در این راستا کاربرد بیوتکنولوژی و استفاده از میکروارگانیسم ها به لحاظ مزیت های ویژه نسبت به سایر روش ها بسیار موثر و مقرون به صرفه بوده و از اهمیت بسزائی برخوردار است . یکی از روش های موثرجهت بازیابی و حذف فلزات سنگین روش زیست فروشویی ) ) Bioleaching می باشد . در این روش مصرف انرژی بسیار کم بوده و آلودگی محیط نیز کمتر از سایر روش ها می باشد جمعیت غالب میکروبی در فرایند زیست فروشویی از باکتری های اسیددوست اکسید کننده خصوصا گونه های مختلف تیوباسیلوس تشکیل شده است منبع انرژی باکتری های تیوباسیلوس از اکسایش ترکیبات سولفیدی بوده و علاوه بر منبع کربن برای رشد و بقاء در ارتباط با فعالیت های متابولیسمی به عناصر غذایی مختلف احتیاج دارند که در مطالعات آزمایشگاهی به صورت محیط کشت در اختیار آنها قرار می گیرد استفاده از محیط کشت های مذکور در شرایط طبیعی و مقیاس گسترده به منظور استحصال میکروبی فلزات مقرون به صرفه و عملی نمی باشد، از طرف دیگر وجود کودهای شیمیایی با ترکیبات مختلف و نسبتا ارزان می تواند جایگزین مناسبی برای محیط کشت های مورد استفاده باشد و در بازده اقتصادی این فرایند تاثیر بسزائی داشته باشد . معدن مس سرچشمه کرمان که از بزرگترین معادن مس در جهان بشمار می آید سالانه حجم انبوهی خاکهای باطله یا کم عیار ایجاد می نماید که استخراج مس از آنها با روش های مرسوم مقرون به صرفه نبوده و انباشته می گردند، لذا شرکت ملی صنایع مس ایران جهت افزایش بهره وری در صنعت مس فعالیت خود را در زمینه استخراج بیولوژیکی مس آغاز نموده و در پژوهش حاضر تاثیر استفاده از برخی کودهای شیمیایی به عنوان محیط کشت تغذیه ای باکتری تیوباسیلوس در استحصال بیولوژیکی مس از خاک سولفیدی کم عیار بررسی گردیده است .