تاثیر تیمارهای مختلف آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی زنیان

تولید گیاهان دارویی می تواند تحت عنوان محیطی مانند محدودیت آب قرار گیرد. در همین راستا، به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی زنیان، آزمایشی در سال زراعی 91-1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه پیام ن ور آذربایجان غربی- شهرستان نقده، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و نج تیمار به اجرا درآمد. تیمارها شامل سطوح مختلف آبیاری پس از 60، 90، 120، 150 و 180 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A بود. سطوح مختلف تیمارهای آبیاری بر تمام صفات مورد مطالعه اثر معنی داری داشت. افزایش فاصله آبیاری از 60 به 180 میلی متر تبخیر از تشتک سبب کاهش مهنی دار تعداد چتر در بوته، تعداد دانه در جتر، وزن هزار دانه، عملکرد دانه گردید. بیشترین میزان عملکرد دانه از تیمار 60 میلی متر بتخیر از تشتک و کمترین آن در تیمار 180 میلی متر تبخیر از تشتک به دست آمد. با افزایش فاصله آبیاری از 60 به 180 میلی متر تبخیر از تشتک حدود 38 درصد تولید عملکرد دانه کاهش یافت. از آنجایی که تیمار آبیاری پس از 90 میلی متر تبخیر از تشتک نسبت به تیمار آبیاری پس از 60 میلی متر تبخیر از تشتک از نظر تولید دانه اختلاف معنی داری نداشت. تیمار آبیاری پس از 90 میلی متر تبخیر از تشتک برای دستیابی به عملکرد دانه قابل قبول در شرایط این آزمایش پیشنهاد می شود.

Keywords:

اجزای عملکرد , خشکی , زنیان , عملکرد , گیاه دارویی