اثر سطوح و منابع مختلف شوری بر برخی شاخص های رشد شبدر برسیم در همزیستی با قارچ میکوریزاربوسکولار

به منظور بررسی اثر سطوح و منابع مختلف شوری بر برخی شاخص های رشد شبدر برسیم در همزیستی با قارچ میکوریز آربوسکولار، آزمایشی در سال 90 به صورت فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی به سه تکرار در گلخانه دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین اجرا شد. قارچ در دو سطح M0 (عدم تلقیح با میکوریزا) و M1 (تلقیح با میکوریزا) به عنوان فاکتور اول، سه سطح شوری شامل شاهد (آب آبیاری 2/2)، 5 و 10 دسی زیمنس بر متر به عنوان فاکتور دوم و چهار نوع نمک شامل سولفات منیزیم، کلرید سدیم، سولفات سدیم و کلرید منیزیم به عنوان فاکتور سوم در نظر گرفته شدند. نتایج آنالیز آماری افزایش معنی داری در وزن خشک کل گیاه (اندام هوایی و ریشه)، سطح برگ، ارتفاع بوته، طول ریشه و درصد کلنیزاسیون ریشه گیاهان تلقیح شده در مقایسه با گیاهان شاهد (بدون میکوریز) را نشان داد. تلقیح میکوریزایی عملکرد ماده خشک کل را 5/29 برابر در مقایسه با شاهد افزایش داد. سطوح شوری برای تمام صفات اندازه گیری شده معنی دار شد. غیر از سطح برگ، سایر شاخص های رشد بین سطوح متناظر در چهار نوع شوری اختلاف معنی داری داشتند. نمک کلرید سدیم بیشترین و نمک سولفات منیزیم کمترین اثر بازدارندگی را بر شاخص های اندازه گیری شده داشتند.

Keywords:

میکوریز آربوسکولار , سطوح شوری , منابع شوری , شبدر برسیم