تبیین و تحلیل جایگاه دانش بومی در توانمندسازی اقتصاد روستایی (مطالعه موردی بخش مرکزی شهرستان سیرجان)

دانش بومی سنگ بنای توسعه است، در نیم قرن اخیر به کارگیری از دانش رسمی و نوین فناوری های جدید در کلیه فعالیت های تولیدی و خدماتی موجب تحولات اساسی در فرآیند تولید و خدمات عرصه زندگی کشاورزی و روستاییان شد. در همین حال به کارگیری برخی فناوری ها نگرش ها و نظریه ها معضلاتی را در عرصه زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی ایجاد کرده و موجب دغدغه های فکری اندیشمندان و نظریه پردازان توسعه شده است. یکی از گزینه های مورد نظر در پاسخگویی به این دغدغه ها رجوع به دانش تجربی گذشتگان است که اصطلاحا دانش بومی نام گرفته است هدف این پژوهش تبیین و تحلیل جایگاه دانش بومی در توانمند سازی اقتصاد روستایی بخش مرکزی شهرستان سیرجان است. جهت دستیابی به این هدف از روش توصیفی - تحلیلی مبتنی بر مطالعات میدانی (توزیع پرسشنامه) استفاده شده است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 346 خانوار روستایی انتخاب و برای تحلیل آنها از نرم افزار SPSS استفاده شده و در نهایت این نتیجه حاصل شده است که مردم روستاهای بخش مرکزی در بخش کشاورزیو در برخورد با محیط از دانش گذشتگان بهره گرفته اند و این دانش سبب موفقیت آنها در راه توسعه شده و با استفاده از دانش بومی به توسعه اقتصادی رسیده اند و در نهایت به ارائه راهکارها و پیشنهادات عملی در این زمینه پرداخته شده است.

Keywords:

تحلیل , دانش بومی , اقتصاد روستا , سیرجان