اثر کاربرد خارجی گلایسین بتائین بر رشد اولیه گیاهچه ذرت شیرین تحت تنش شوری

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر تیمار بذور با گلایسینبتائین بر تخفیف اثرات شوری در مرحلهی رشد اولیهی گیاهچه ذرت شیرین به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور شوری در دو سطح ( 0 و 60 میلیمولار) و گلایسینبتائین در 5 سطح ( 0و5و10و20و 40 میلیمولار) در جعبه کشت با محیط کشت ماسه خالص در 3 تکرار انجام شدقبل از کشت بذور به مدت 24 ساعت در محلولهای با غلظتهای مذکور گلایسینبتائین خیسانده شدند. نتایج نشان داد که تیمار بذور با گلایسینبتائین توانست باعث کاهش خسارت شوری شود، این تیمار موجب کاهش متوسط زمان خروج گیاهچهاز خاک و میزان سدیم برگ و افزایش وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن تر ریشه، طول اندام هوایی و میزان پتاسیم برگ نسبت به تیمارهای عدم کاربرد آن گردید. غلظتهای 10 و 20 میلیمولار گلایسینبتائین موثرترین تیمارها بودند

Keywords:

ذرت شیرین , گلایسینبتائین , تنش شوری , مرحلهی گیاهچهای