شناسایی و اولویت بندی قطعات حادثه خیز راه با رویکرد قطعه بندی مسیر و تحلیل پوششی داده ها

هدف از این پژوهش، ارایه روش جدیدی برای در نظر گرفتن تصادفها با توجه به شرایط محیطی، ترافیکی و هندسی راه است که تصادفها را با توجه به اندرکنش مولف ههای منجر به آن در نظر می گیرد. این رویکرد برای وارد کردن مشخصاتفیزیکی، راه را به واحدها یا قطعات با مشخصات فیزیکی همگن قطع هبندی کرده و در نتیجه تصمیم گیری در مورد وضعیت ایمنی راه به جای یک نقطه، برای طولی از راه با خصوصیات مشخص انجام می شود. این رویکرد با استفاده از روش تحلیلپوششی داد هها DEA( 1 ( انجام شده است که بر خلاف روشهای رگرسیونی نیازمند به دست آوردن تابع توزیع و در نظرگرفتن فرضیه هایی در مورد آن نیست. این روش امتیازهایی )ناکارآیی هایی( را به دست م یدهد که اجازه م یدهد قطعات راه به طور مناسبی از نظر حادثه خیز بودن، رتب هبندی و اولوی تبندی شوند. در پژوهش حاضر یک مطالعه موردی بر روی مسیرهایی به طول 4/ 144 کیلومتر انجام شد که حاصل آن شناسایی 154 قطعه راه با امتیازات خطر نسبی متفاوت بود، به این ترتیب قطعات حادث هخیز با روش پیشنهادی شناسایی و اولوی تبندی شدند که از نظر تعریف شاخ صهای ورودی و خروجی بر مبنای روش تحلیل پوششی داد هها برای اولوی تبندی قطعات راه، تجربه جدیدی به شمارم یآید

Keywords:

تحلیل پوششی داد هها , قطع هبندی , قطعات حادث هخیز , اولوی تبندی