بررسی تاثیر تنش خشکی و ژنوتیپ بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ

در مناطق عمده تولید گلرنگ کمبود آب یکی از مهم‌ترین دلایل کاهش عملکرد می باشد این پژوهش به منظور ارزیابی تحمل به خشکی ژنوتیپ‌های مختلف گلرنگ در شرایط رطوبتی متفاوت اجرا گردید. دراین راستا آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در 3 تکرار در دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان در سال 1387 انجام شد. عوامل آزمایشی عبارت بودند از دو شرایط رطوبتی مختلف (نرمال، تنش شدید) و 10 ژنوتیپ شامل Mec-103, kw.11, k.H.521, Mec-72، سینا، زرقان 279، Mec-101، پدیده، Mec87 و k.F.72. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد دانه را رقم (MCE-72) V1 هم در شرایط تنش و هم در شرایط نرمال داشته است. تاثیر تنش خشکی بر عملکرد و برخی صفات گلرنگ معنی‌دار بود. در تیمار شاهد متوسط عملکرد دانه 8/ 2816 کیلوگرم در هکتار بود که نسبت به تیمار تنش 30 درصد افزایش داشت. اثرات متقابل بین تیمار تنش و رقم برای صفات عملکرد دانه، وزن هزار دانه، تعداد دانه در ساقه اصلی و تعداد دانه در بوته معنی‌دار شد

Keywords:

تنش خشکی , ارقام , گلرنگ , عملکرد , اجزای عملکرد