بررسی اثر متقابل لاین و دور آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه گندم دوروم (Triticum durumL.)

خشکی مهم‌ترین عامل محدود کننده رشد و عملکرد گیاهان زراعی است. به منظور بررسی اثر دورهای مختلف آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه در دو رقم گندم دوروم (یاواروس و شوالیه) آزمایشی درشهرستان بیضا در سال 88- 89 به اجرا درآمد. این آزمایش به صورت کرت‌های خرد شده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار به مدت یکسال زراعی اجرا شد. فاکتور اصلی شامل آبیاری های ( 7 روزه=II)، (10 روزه=I2) و (13 روزه = I3) و فاکتور فرعی شامل دو رقم گندم یاواروس و شوالیه بود. نتایج نشان داد تعداد دانه در ستبله، وزن هزاردانه، عملکرد دانه در هر دو رقم با افزایش دور آبیاری کاهش یافت. تعداد سنبله در مترمربع با افزایش دور آبیاری اختلاف معناداری را نشان نداد. در بین اجزای عملکرد نیز مشخص گردید که تعداد دانه در سنبله و وزن هزاردانه نسبت به تعداد سنبله در مترمربع به تنش خشکی حساس‌تر بودند. در بررسی بر همکنش ارقام با سطوح آبیاری نیز مشخص گردید که با افزایش فواصل دور آبیاری رقم شوالیه کاهش کمتری نسبت به رقم یاواروس داشت و در کلیه صفات به استثنا وزن هزاردانه بالاتر بود و در نتیجه عملکرد بیشتری داشت. نتایج نشان داد رقم شوالیه نسبت به رقم یاواروس توانایی بیشتری در تحمل به شرایط خشکی داشته و ثبات عملکرد بیشتری را از خود نشان داد . بنابراین می‌توان این رقم را در گروه ارقام مقاوم به خشکی و رقم یاواروس را در گروه ارقام حساس به خشکی قرار داد

Keywords:

گندم (Triticum durumL.) , ژنوتیپ , دور آبیاری , تنش خشکی