کیفیت های محیطی موثر بر حیات جمعی زنان در فضاهای عمومی شهری (نمونه موردی شهرک اکباتان)

فضاهای عمومی، عمده ترین کانون های زنده ی شهری و صحنه های فعالیت اجتماعی شهروندان می باشند که انسان ها را به تعامل و تقابل منطقی با یکدیگر دعوت می کنند و بدون هیچ قید و شرطی در اختیار عموم قرار می گیرند. ایجاد چنین فضاهایی در شهرها با توجه به نیازهای تمام گروه های سنی و اجتماعی، به ویژه گروه های آسیب پذیر نظیر کودکان، زنان، سالمندان و معلولین از رویکردهای مهم در برنامه ریزی و طراحی شهری می باشد. طراحی فضاهای عمومی در شهرها علاوه بر افزایش تعاملات اجتماعی و روابط چهره به چهره شهروندان، مانع از کناره گیری گروه های خاص در استفاده از این فضاها می شود. این مقاله با هدف تبیین کیفیت های محیطی موثر بر حیات جمعی زنان در فضاهای عمومی با تاکید بر نیازهای آنها شکل گرفته است. در این پژوهش، از روش های تحقیق توصیفی-تحلیلی(کتابخانه ای)، تحقیق پیمایشی، مرور متون و منابع، مشاهده و مصاحبه استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش، با توجه به اهداف پروژه از زنان بالای 15 سال ساکن شهرک اکباتان که براساس نمونه گیری تصادفی، از اماکن تفریحی- ورزشی و محل تجمع زنان در فضاهای عمومی انتخاب شدند، می باشد.

Keywords:

کیفیت محیطی , فضاهای عمومی شهری , تعاملات اجتماعی , حیات جمعی , زنان , شهرک اکباتان