تأثیر کاربرد پومیس بر میزان آب خاک، رشد و عملکرد گلرنگ بهاره در شرایط شور و دیم

تحقیق حاضر به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف پومیس برنگهداشت آب در خاک و رشد گیاه گلرنگ در شرایط شور و دیم در ایستگاه تحقیقاتی خواجه در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار و در کرت‌هایی به ابعاد 5×4 انجام گردید. تیمارهای آزمایش شامل پنج سطح پومیس، A صفر، B: 5 تن در هکتار، C : 10 تن در هکتار، D : 15 تن در هکتار و E:‌50 تن در هکتار بودند. مقدار پومیس برای هرکرت محاسبه و در سطح خاک توزیع و تا عمق 20 سانتی‌متری خاک مخلوط شد. سپس عمل کشت به صورت بذرپاشی صورت گرفت و تعداد جوانه در هفت روز اول کشت تعیین شد. مقدار رطوبت حجمی خاک، ارتفاع، وزن هزاردانه و عملکرد گیاه گلرنگ در پایان فصل رشد اندازه‌گیری گردید. نتایج حاصل نشان داد که با کاربرد پومیسدر خاک، مقدار رطوبت در خاک افزایش یافت به طوری که بیشترین مقدار رطوبت حجمی (2/12درصد) در تیمار E (کاربرد 50 کیلوگرم در هکتار پومیس) و کمترین آن (87/3 درصد) در تیمار A (عدم کاربرد پومیس) به دست آمد که بیانگر افزایش ظرفیت نگهداشت آب در خاک در اثر افزودن پومیس به خاک می‌باشد. هم‌چنین تحت این شرایط جوانه‌زنی، ارتفاع گیاه، وزن هزاردانه عملکرد دانه گلرنگ نیز افزایش نشان داد.

Keywords:

پومیس , نگهداشت آب , گلرنگ , عملکرد دانه