شناخت وضعیت اقتصادی و اجتماعی لازمه توسعه پایدار، مطالعه موردی: حوزه آبخیز غنی آباد، خراسان رضوی

مدیریت منابع طبیعی پایدار مستلزم شناخت وضع جوامع ساکن، پشی بینی نیازهای ایشان و مشارکت دادن آنان در حفاظت و احیاء منابع طبیعی و بهبود معیشت پایدار خانوارهایشان می باشد. بدون این شناخت و محاسبات لازم، بسیاری از طرح ها در این راستا با شکست مواجه خواهد شد. از طرفی مشارکت بهره برداران را باید از طریق شناخت ویژگی های اجتماعی و جمعیتی و نحوه انگیزش ایان حاصل نمود. برای تحقق این هدف، مطالعه اخیر در صدد است تا به بررسی وضعیت اقتصادی و اجتماعی حوزه غنی آباد پرداخته و راهبردهای مناسب در زمینه بهبود وضعیت ساکنین این حوزه را ارائه دهد. برای این منظور پس از بررسی های اسنادی و پرسشنامه ای لازم، عمده ترین چالش های موجود در حوضه شناسایی و پیشنهادات لازم ارائه گردید. نتایج نشان داد، اصلی ترین محدودیت فعلی در حوضه برای توسعه اقتصادی اجتماعی کم آبی و بعد از آن کمبود نیروی متخصص و کمبود سرمایه می باشد. از استعداد های این منطقه برای توسعه آتی می توان به استعداد تولید زعفران و انار مرغوب، مساعد بودن آب و هوای منطقه برای توسعه گاوداری های شیری، همچنین استعداد منطقه برای ایجاد کارگاه های کوچک صنفی از لحاظ وجود زیربناهای لازم و نیروی انسانی کافی اشاره کرد. در این حوضه جهت بهبود وضعیت معیشتی ساکنین ایجاد فضاهای تفریحی و گردشگری در جهت جذب توریست و نیز ایجاد واحد خدمات بازاریابی و فرآوری محصولات کشاورزی و دامی از ضروریات است.

Keywords:

مدیریت پایدار , مشارکت مردمی , اقتصاد , حوضه غنی آباد