بررسی تلفیق کودهای شیمیایی و بیولوژیکی و مدیریت بقایای گیاهی بر عملکرد دانه و شاخص برداشت گندم (.Triticum aestivum L) در اهواز
Publish place: The first national conference onengineering & management of agriculture, environment and natural resources for sustainable
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 617
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MEAENRS01_200
تاریخ نمایه سازی: 18 خرداد 1393
Abstract:
به منظور بررسی تلقیق کودهای شیمیایی و بیولوژیکی و مدیریت بقایای گیاهی بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم، آزمایشی در سال زراعی 1391-1390 بصورت آزمایش کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصافی با سه تکرار در اهواز اجرا شد. بقایای گیاهی به عنوان فاکتور اصلی شامل 5 سطح می باشد: R1 بدون بقایای گیاهی، R2 سوزاندن 20% بقایای گیاهی، R3 سوزاندن 40% بقایای گیاهی، R4 مخلوط کردن 20% بقایای گیاهی، R5 مخلوط کردن 40% بقایای گیاهی. و فاکتور فرعی، فاکتور فرعی مدیریت کود در 3 سطح بوده که عبارتند از : 100%N1 کود شیمیایی، 50%N2 بیولوژیکی +50% کودشیمیایی نیتروژن، 100%N3 کود بیولوژیکی کودهای بیولوژیکی مورد استفاده در این طرح عبارتند از: کودبیولوژیکی بارور 2، کود بیولوژیکی نیتروپلاس و کود شیمیایی آلکان می باشد. نتایج نشان داد که تیمارهای آزمایش اثر معنی داری بر عملکرد و اجزاء عملکرد گندم ایجاد نمودند. تلفیق کودهای شیمیایی و کودهای بیولوژیکی به لحاظ کمی عملکرد بالاتری نسبت به کاربری کودهای شیمیایی دارا بود. بیشترین عملکرد دانه در روش تلفیقی 50% کود شیمیایی به همراه کود بیولوژیکی بدست آمد و کمترین عملکرد دانه نیز در روش صرفاً کود بیولوژیکی حاصل شد. بیشتر بودن عملکرد دان در روش تلفیقی 50 درصد کود شیمیایی به همراه کود بیولوژیکی بدست آمد و کمترین عملکرد دانه نیز در روش صرفاً کود بیولوژیکی حاصل شد. بیشتر بودن عملکرد دانه در روش تلفیقی 50 درصد کود شیمیایی به همراه کود بیولوژیکی عمدتاً مربوط به بهبود صفات طول سنبله، تعداد دانه در سنبله و عملکرد بیولوژیک بود. بررسی ها نشان داد که در تیمار مدیریت بقایای گیاهی روش R1 (بدون بقایای گیاهی) بیشترین (7/16) و روش R5 (40% بقایای گیاهی مخلوط) کمترین (6/36 عملکرد دانه در گندم را تولید کردند. با توجه به نتایج این آزمایش مشخص شد بیشترین (8/1) و کمترین (4/50) عملکرد دانه گندم به ترتیب در روش RIN2 (بدون بقایای گیاهی، 50% کود شیمیایی و 50% کود بیولوژیکی) و R5N3 (40% بقایای گیاهی مخلوط و فقط کود بیولوژیکی) بدست آمده است. بنابراین حذف کامل کودنیتروژن معدنی و استفاده از بقایای گیاهی به لحاظ کمی مطلوب نبود. بنابراین روش های تلفیقی کاربرد کود بیولوژیکی و شیمیایی بدون بقایای گیاهی ضمن کاهش کمیت کود نیتروژن مصرفی، هم از دیدگاه زراعی و هم از دیدگاه اکولوژیکی شرایط مطلوبی را در اکوسیستم گندم فراهم خواهد کرد.
Keywords:
Authors
فاطمه مهتدی فرد
دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان، ایران، اهواز
امیر آینه بند
عضو هیئت علمی گروه اکولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران، اهواز
مجتبی علوی فاضل
عضو هیئت علمی گروه زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان، ایران، اهواز
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :