ارزیابی قابلیت‌ها و پتانسیل‌های گردشگری منطقه بزمان استان سیستان بلوچستان با استفاده از مدل راهبردی SWOT

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی قابلیت‌ها و پتانسیل‌های گردشگری شهرستان بزمان با استفاده از مدل‌ راهبردی SWOT انجام گرفته است. روش تحقیق از نوع توصیفی – تحلیلی و از حیث هدف کاربردی بوده و جامعه آماری شامل کلیه افراد مرتبط با سازمان گردشگری و توریسم در دو گروه مسئولین و گردشگران می‌باشد. روش نمونه‌گیری از نوع تصادفی در دسترس و سرشماری است. در فرایند تحلیل اماری، پس از تکمیل پرسشنامه، به کمک آزمون خی دو و فریدمن و ضریب همبستگی پیرسونع داده‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته‌اند. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که مهمترین نقاط قوت گردشگری بزمان کاهش بیکاری، توسعه شهری و وجود جاذبه‌های متنوع و نقاط ضعف آن سهم پایین هزینه‌های تفریحات و سرگرمی از کلی هزینه‌های غیر خوراک خانواردها، بالا بودن نرخ بیکاری و نبودن ساختار مدیریتی در جاذبه‌های گردشگری است. بارزترین فرصتهای گردشگری وجود منطقه شکار ممنوع و حیات جانوری خاص آن، جوان بودن جمعیت و وجود چشمه‌های آبگرم از فرصت‌های گردشگری منطقه بوده و نیز سیل‌خیز بودن آن در فصول بیکاری، پایین بودن درآمد سرانه و سطح رفاه ساکنان و مهاجرت ساکنین روستایی به شهر بزمان از مهمترین تهدیدها می‌باشد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد بزمان، قابلیت‌های لازم جهت توسعه توریسم را دارا بوده و زمینه همکاری متقابل میان سازمان‌ها و ارگانهای ذیربط و مردم در این خصوص تا حد متوسطی فراهم گردیده است، علاوه بر این بین وضعیت امکانات موجود و تعداد گردشگران رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

Keywords:

گردشگری , گردشگر , مدل SWOT , منطقه بزمان