پرکردن شکاف هولناک میان زمین وافلاک دردوره ایلخانی

اندیشه های سیاسی و دینی بیشترین تاثیر را در روند شکل گیری فرهنگ و هنر هر جامعه ای دارد. طوریکه می توان هنر را وسیله ای در خدمت اندیشه های حاکمان هر دوره دانست دوره ایلخانی نیز از این قاعده مستثنی نبوده و بعد از حمله مغول به ایران، شکافی در هنر ایران ایجاد شد که با گرایش دوباره سیاست حاکمان به مقولات دینی در جهت کسب مشروعیت از طریق جلب بخشایش و عنایت الهی، هنر نیز در جهتی هماهنگ با اندیشه حاکمان و دین پیش رفت طوریکه مردمان این دوره سعی در کنده شدن از زمین و صعود به افلاک را محوریت زندگی خود قرار داده و خواهان پر کردن شکافی بودند که بین زمین و آسمان رخ داده است. پژوهش حاضر سعی بر این دارد تا با بررسی معماری دوره ایلخانی تاثیر این اندیشه ها را بر معماری آن دوره مورد کاوش قرار داده و نقش هنر و معماری را در پر کردن خلایی که بیان شد تبیین نماید.

Keywords:

دوره ایلخانی , معماری ایلخانان , روح زمان , مغولان