بررسی نحوه کشت و زادآوری گیاه پرند در گلدان به منظور احیاء مناطق خشک و نیمه خشک

یکی از گونه های بومی مراتع کشور، گونه Pteropyrum aucheri است. امروزه استفاده از گونه های بومی برای احیا مراتع در مقایسه با گونههای وارداتی دارای برتری است، دلیل این امر سازگاری بیشتر این گونه ها در طول سالیان گذشته میباشد. با توجه به این که در مورد کشت پرند اطلاعات چندانی در دست نیست، با توجه به اهمیت این گیاه آزمایشاتی در سینی کشت و گلدانهای پلاستیکی انجام گرفت تا سرانجام به شرایطی ایده آل برای جوانه زنی و استقرار پرند دست پیدا کنیم. آزمایشاتی در شرایط خزانه، گلخانه و رویشگاه طبیعی پرند طراحی و پیاده شد، و برای کشت از سینی کشت وگلدانهای پلاستیکی استفاده شد. تمامی این آزمایشات به صورت مشاهده ای و توصیفی به منظور تعیین درصد جوانه زنی صورت گرفت. با شکست یک آزمایش و با بدست آمدن درصد جوانه زنی کم، آزمایشات بعدی طراحی شد تا سرانجام در آزمایش ششم نتایج خوبی به دست آمد و درصد جوانه زنی و زنده مانی بذور بالا بود و نحوه کشت و استقرار موفق پرند بدست آمد. نتایج نشات داد که: برای ازدیاد پرند نمیتوان از خزانه داری استفاده کرد، زیرا نهال های پرند بسیار نورپسند هستند و در طول روز به نور زیادی احتیاج دارند. برای کشت پرند استفاده از سینی کشت مناسب نیست، به نظر میرسد به دلیل عمق کم این سینی ها خاک کافی و آب در اختیار بذور و نهال قرار نمیگیرد، همچنین منافذ این سینی ها بسیار باز است و نمینواند آب را به خوبی در خود نگهدارد، بنابراین کشت پرند در گلدان های پلاستیکی موفقتر است. کشت بذور پرند در عمق زیاد موفق نیست، برای کشت بذور بهتر است بذور در عمق کم و حدود 5 /. سانتیمتر کشت شوند. نهال های جوان پرند در ابتدای رشد به نوسانات دمایی در روز و شب احتیاج دارند و در این شرایط بذور پرند بهتر جوانه زدند و استقرار آنها موفق بود. بنابراین کشت بذور پرند در گلخانه به دلیل عدم نوسانات گیاهی مناسب نبود.

Keywords:

درصد جوانه زنی , پرند , pteropyrum aucheri , استقرار نهال ها , گلدان پلاستیکی , سینی کشت