ارزیابی تکىیک سرعت پیشروی و دیر مکنده در برداشت مکانیزاسیون نیشکر

یکی از روش های برداشت مکانیزه نیشکر استفاده از دروگر خرد کننده است.خردکننده ها دستگاه های کامل و توام با سرعت کاربالایی هستند که عملیات سر زنی، برداشت،برش، جمع آوری و بار گیری ساقه را انجام می دهند.برداشت مکانیزه نیشکر با این نع دروگرها دارای ضایعات می باشد. وجود این ضایعات منجر به کاهش عملکرد دروگر و در نهایت باعث کاهش بهره روی اقتصادی می گردد.این تحقیق در مزارع سبز در حال برداشت شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی خوزستان واحد دعبل خزاعی به انجام رسید. داده های آماری به دست آمده در قالب دو تیمار،که فاکتور اصلی سرعت پیشروی در سه سطح، 3،2و4 کیلومتر درساعت در پروانه تمیز کننده به عنوان فاکتور فرعی نیز در سه سطح ،1100،900و1300دور در دقیقه بودند که با استفاده از آزمایش اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کاملا تصادفی در سه تکرار انجام و مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.پس از آنالیز تجزیه واریانس تیمارها،مشخص شد که سرعت پیشروی3 کیلومتر در ساعت به علت دارا بودن کمترین مقدار ضایعات 3/739 تن در هکتار و تیمار دور پروانه مکنده 1100دور در کیلومتر در ساعت به علت دارا بودن کمترین مقدار ضایعات،4/578تن در هکتار به عنوان مناسب ترین دور برای پروانه مکنده اانتخاب گردید. برای محاسبه میزان ظرفیت موادی دروگر مدت زمان برداشت، سطوح سرعت پیشروی تفاوت معنی داری با هم ندارد.سرعت پیشروی 3 کیلومتر در ساعت به علت دارا بودن بیشترین مقدار ظرفیت موادی دروگر،35/35تن در ساعت و از لحاظ مدت زمان براشت نیز سرعت 3 کیلومتر در ساعت به علت دارا بودن کمترین تلفات زمانی،به میزان 11./. دقیقه در یک ردیف برداشت مناسب ترین سرعت انتخاب گردید.

Keywords:

برداشت مکانیزاسیون , دور مکنده , سرعت پیشروی , نیشکر