تعیین پتانسیل تصادف با توجه به شرابط مسیر با استفاده از روش AHP (مطالعه موردی: محور هراز)

تصادفات و هزینه‌ها و پیامدهای منفی ناشی از ان همواره به عنوان یکی از دغدغه‌های اصلی کارشناسان و مهندسان ایمنی راه‌ها خصوصاً در جاده‌های برون‌شهری مطرح بوده است. شناسایی و اولیت‌بندی مقاطع حادثه‌خیز در هر محور به عنوان نخستین گام در جهت کاهش تلفات و هزینه‌های ناشی از تصادفات، مستلزم دستیابی به آمارتصادفات و خصوصاً محل دقیق وقوع تصادف در آن محور می‌باشدع در حالی‌که در بسیاری از مواقع دسترسی به آمار دقیق تصادفات به راحتی امکان‌پذیر نمی‌باشد. لذا در این تحقیق روشی به منظور تخمین سطح ایمنی یک مسیر با توجه به شرایط راه و بدون نیاز به آمار تصادفات معرفی شده است. از همین رو ابتدا قطعات مختلف از محور هراز به عنوان نمونه انتخاب و پتانسیل وقوع تصادف در آن با توجه به خصوصیات هندسی و فیزیکی مسیر، به کمک روش تحلیل سلسله مراتبی AHP محاسبه گردیده است به منظور ارزیابی روش ارائه شده است آمار دقیق و واقعی تصادفات رخ داده با استفاده از داده‌های خام تصادف (فرم کام پلیس راه)‌ مورد برسی قرار گرفته و میزان ایمنی در مقاطع مختلف محور با بهره‌گیری از تعدادی از روش‌های مرسوم شناسایی نقاط حادثه‌خیز چون نرخ و شدت – نرخ تصادفات تعیین و درنهایت با نتایج به دست آمده از پتانسیل وقوع تصادف به روش AHP مورد مقایسه قرار گرفت است. براساس نتایج حاصله پتانسیل وقوع تصادف با روش ارائه شده در هر قطعه، مطابقت خوبی را با آمار واقعی تصادف نشان می‌هد.

Keywords:

AHP , پتانسیل وقوع تصادف , شرایط راه , فرم کام , ایمنی