اثرات زیست محیطی اتوبوس های تندرو در مسیر پایانه مسافربری جنوب تا پایان ثامن‌الحجج (خط 8)
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,320
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
TTC13_156
تاریخ نمایه سازی: 25 خرداد 1393
Abstract:
خط 8 اتوبوس‌های تندرو یکی از خطوط مهم شرقی – غربی در منطقه جنوب تهران محسوب می‌شود که طول تقریبی آن 9 کیلومتر است. از 3 هزار کیلومتر شبکه اتوبوسرانی در پایتخت تنها 3 درصد به خطوط ویژه تعلق دارد و این در حالی است که از 4 میلیون 500 هزار مسافری که روزانه این شبکه جابه‌جا می‌کند یک میلیون 800 هزار نفر آن توسط خطوط ویژه جابه‌جا می‌شوند. گسترش خطوط بی‌آرتی مستلزم شناخت دقیق از اثربخشی آنها در کاهش بار ترافیک و آلودگی هوا می‌باشد. به همین منظور سازمان حمل و نقل ترافیک شهر تهران، مطالعات جامعی را قبل و بعد از راه‌اندازی هر خط به انجام می‌رساند تا بتواند اثرات زیست محیطی، اقتصادی و اجتماغی را بررسی نماید. نتایج این نوع تحقیقات این کاهش اثرات سوء زیست محیطی و ارتقا سطح رضایت‌مندی شهروندان به کار گرفته خواهد شد. اثرات مثبت طرح در کاهش مصرف بنزین حدود 2/5 میلیون لیتر در سال (2/4 میلیون لیتر در سال ناشی از کاهش حجم PCU وتقریباً یک میلیون لیتر ناشی از کنار گذرادن خودرو شخصی توسط 9٪ از مسافرین)، هزینه‌ها اجتماعی حدود 8/7 میلیارد ریال در سال (2/6 میلیارد ریال ناشی از کاهش حجم PCU و حدود 6/1 میلیون ریال ناشی از کنار گذراندن خودرو شخصی توسط 9٪ از مسافرین)، کاهش انتشار آلاینده‌ها به میزان 13480 تن در سال (11000 تن در سال ناشی از کاهش حجم PCU و 2480 تن ناشی از کنار گذاردن خودرو شخصی توسط 9٪ از مسافرین)و افزایش رضایت نسبی در بین افرادی که از وسایل نقلیه عمومی استفاده نمایند، قابل جمع‌بندی است. سرجمع فواید اقتصادی (صرفه‌جویی در مصرف بنزین و کاهش هزینه‌های اجتماعی) از ای موضوع حدود 44 میلیارد ریال در سال برآورده شده است. هم‌چنین خط 8 اتوبوس های تندرو می‌تواند بعنوان یک خط تقاطعی محسوب شود و موجب دسترسی شهروندان به نقاط شمالی شهر شده است. در بین خطوط بی آر تی که دراای مطالعات ارزیابی اثرات زیست محیطی هستند. (خطوط 4، 5، 7 و 10) خط 8 اولین خطی است که دارای اثرات منفی زیست محیطی نمی‌باشد. تها راهکار اصلاحی که می‌توان به آن اشاره نمود، نصب پل‌های هوایی (مجهز به آسانسور) جهت دسترسی به دو طرف بزرگراه بعثت است.
Keywords:
Authors
عبدالرضا کرباسی
استادیار دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران
فریماه صالحی
کارشناس ارشد مدیریت محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، واحد علوم و تحقیقات
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :