رهاسازی رشد یافتگی کارکنان با استقرار مدیریت عملکرد درساختار های عصربی منطق

استعاره سازمان ابزار سلطه را به سازمان ابزار کیفیت زندگی سازمانی تغییر دهیم.همه می دانیم با تشکیل جوامع انسانی و پیدایش سازمانهای انتفاعی وغیرانتفاعی جهت رفع نیازهای انسانی، به مرور زمینه حکمرانی سازمانها برافراد درون و برون سازمانی شدت یافت.درهمین راستا انسان بعنوان موجودی تکامل یافته درمسیرارتقای ویژگیهای ذاتی خودگام برمی دارد.یعنی انسان ها همانگونه که دربدو تولد وابسته و دارای بلوغ فکری پایین هستند ،با افزایش سن وگذر از دوران خرد سالی، میانسالی و بزرگسالی، درمسیر رشد وتوسعه از وابستگی وعدم بلوغ فکری به سوی استقلالوبلوغ فکری حرکت میکنند .زندگی سازمانی کارکنان نیز تابع این اصل است یعنی در بدو ورودکارکنان به سازمان،ویژگیهای وابستگی وعدمبلوغ فکری حاکم بوده که با افزایش عمر زندگی سازمانی،ویژگیهای استقلال و بلوغ فکری کارکنان ارتقای یافته و انسان سازمانی با توجه بهاهداف فردی و سازمانی به سوی کمال حرکت مینماید.از طرفی طبق تئوری رشد/عدم رشدیافتگی کریس آرجریس،سازمانهای سنتی دارایساختار کلاسیک، مشوق عدم بلوغ فکری و وابستگی کارکنان هستند.لذا پیاده سازی مدیریت عملکردمنابع انسانی به صورت همراستا شدن مدیر و کارکنان در راستای استقرار MBO میتواند بعنوان راهکاری سودآور برای ساختارهای عصر بی منطق چارلز هندی،پیاده سازی گردد.با استقرار مدیریت عملکرد منابع انسانی علاوه برکسب بهره وری فردی وگروهی،کارکنان میتوانند ویژگیهای بلوغ فکری واستقلال منطقی خودرا درچارچوب اهداف تعریف شده سازمانی،ایفای نمایند.

Keywords:

تئوری کریس آرجریس , ساختار وظیفه ای , مدیریت عملکرد