رهیافت اقتضایی در مدیریت

اساس رویکرد مدیریت اقتضایی، هماهنگی با تحولات پر شتاب زمان و ارائه دیدگاه های مدیریتی مبتنی بر روز تشکیل می دهد. مدیران سازمان ها برای ادامه حیات خود در قرن حاضر باید مجموعه از قواعد و دستورالعمل های روزآمد را در ذهن بپرورانند. گرا که ظهور فناوری های جدید مانند اینترنت، شرکت ها را دچار تحولات اساسی نموده و این امر همچون انقلابی به هر گوشه ای از جهان تسری یافته است. وجود سازمان های مجازی یکی از جلوه های بارز این تحولات به شمار می رود. رهیافت اقتضایی که گاهی رهیافت وضعیت نیز نامیده می شود، بر اجتنبا از اصول گرایی مطلق تاکید دارد. در واقع، ضرورت مدیریت بر مبنای اقتضا از این واقعیت نشات می گیرد که عملکرد مدیر در هر زمان، باید با توجه به موقعیت و مجمعه شرایط فعالیت وی ارزیابی شود. وظیفه نظریه و علم، تجویز یک عمل برای یک وضعیت خاص نیست، بلکه یافتن رواطی بنیادی، فنون اساسی و سازماندهی دانش موجود بر مبنای مفاهیمی روشن است. زیرا نحوه کاربرد فنون مذکور درعمل، به وضعیت بستگی دارد. از این رو تاکید می شود که (مدیریت موثر)، همواره بر مبنای شناخت مقتضایت تحقق می پذیرد. بنابر این بر اساس رویکرد اقتضای، تلاش می شود تا واکنشهای مدیریت با مسائل و فرصت های منحصر به فرد وضعیت های گوناگون، هماهنگ گردد. استفاده از رویکر اقتضایی، اهمیت خاصی در مدیریت امروز دارد. به طوری که کاربرد این رویکرد به همه وظایف مدیریتی تسری یافته است.

Keywords:

رهیافت اقتضایی , مدیریت , مدیریت اقتضایی , رهبری اقتضایی