بررسی لرزه‌خیزی بعنوان بحران طبیعی، مطالعه موردی (شهر بهبهان - جنوب غرب ایران)

امروزه در هر زمینه‌ای، برنامه‌ریزی جزء لاینفک زندگی است و محصولی از اندیشه‌ها، هنر و خردورزی انسان به شمار می‌آید. ضرورت بکارگیری انواع برنامه‌ریزی‌ها برای توسعه اقتصادی، اجتماعی و کالبدی جوامع شهری، مقوله‌ای است که توجه اصلی مدیران و مسئولین مدیریت شهری را خود معطوف کرده است. از طرفی موقعیت جغرافیایی استان و واقع شدن در پهنه‌های لرزه‌خیز و عرصه‌های سیل‌گیر و ... و نیز آسیب‌پذیری بالای جوامع شهری نظیر وجود بافت‌های فرسوده شهری، مناطق پرجمعیت با ساختمانهای ضعیف، گسترش محدوده شهرها به دامنه‌های مستعد رانش زمین و حاشیه مسیل‌ها و رودخانه‌ها لحاظ مدیریت ایمنی در مدیریت جامع شهری را ضروری ساخته است. در این راستا و به منظور کاستن از اثرات نامطلوب این حوادث در این مطالعه، ویژه‌گیهای زمین‌ساخت و لرزه زمین‌ساخت، لرزه‌خیزی، زمین‌لرزه‌های گزارش شده تاریخی و دستگاهی رخداده در بهبهان، گسل‌های پیرامون گستره طرح، دوره بازگشت زمین‌لرزه‌ها و مکانیسم حاکم در گسل‌های شناخته شده روی زمین در گستره شهر بهبهان مورد مطالعه و بررسی قرار می‌گیرد.

Keywords:

لرزه زمین‌ساخت , زمین‌لرزه , گسل , مدیریت بحران , بافت فرسوده