مدلسازی تغییر شکل و فشردگی خاک تحت تأثیر عبور تایر به روش المان محدود

مقاومت غلتشی تایر یکی از عوامل موثر بر میزان مصرف سوخت دستگاه‌های کشنده از جمله تراکتور است که در سال‌های اخیر توجه کارشناسان صنعت تایر را متوجه خود ساخته است. شناخت پارامترهای موثر بر مقاومت غلتشی و استفاده مناسب از آن‌ها در جهت بهینه‌سازی ساختار تایر منجر به کاهش مقاومت غلتشی و در نتیجه کاهش مصرف سوخت می‌شود. مدلسازی دقیق بر هم کنش خاک – تایر کلید اساسی برای این بهینه‌سازی است که با حذف آزمایشهای مزرعه‌ای پرهزینه، زمان تحقیق را کاهش می‌دهد. برای پیشگویی مقاوت غلتشی تایر از دو روش تجربی و عددی استفاده شده است. تست‌هایت جربی در سطوح متفاوتی از بار عمودی (50 تا 250)‌و سرعت پیشروی روی آزمونگر تک چرخ یک سویل‌بین انجام شده تا نتایج مدل عددی را به روش آلمان محدود اعتبارسنجی کند. این سطوح بار در طول حرکت تایر متغیر بود که میزان انحراف از بار مورد نر کمتر از 30٪ بود.و با استفاده از نرم‌افزار ABQAQUS ،‌خاک یک ماده الاستیک – پلاستیک کامل فرض شده است که از الاستیسته خطی برای نشان دادن رفتار الاستیکی و مدل پلاستیسیته دراکر – پراگر برای نشان دادن رفتار پلاستیک خاک استفاده شده است. اعتبارسنجی شبیه‌سازی انجام شده توسط نرم‌افزار در بارهای عمودی و سرعت‌های پیشروی مشابهی با شرایط آزمایشگاه حاکی از مطابقت نزدیک نتایج است.

Keywords:

اجزاء محدود , برهمکنش تایر و خاک , مقاومت غلتشی تایر