بررسی اثرات آللوپاتیک عصاره پنج گونه گیاهی بر جوانه زنی و رشد علف هرز دائمی پنجه مرغی (cynodon dactylon) در شرایط گلدانی

امروزه یکی از پیشرفت‌های جدید در زمینه دنش آللوپاتی بهره‌گیری از این برهمکنش‌ها در جهت مدیریت علف‌های هرز و پا به عهنوان بخشی از برنامه مدیریت تلفیقی علف‌های هرز می‌باشد. در این پژوهش اثرات بازدارندگی پنج گونه گیاهی اکالیپتوس، کاج، سرو، گردو دارچین بر خصوصیات جوانه‌زنی و رشد علف هرز دائمی پنجه مرغی در شرایط گلدانی و به صورت عصاره آبی 10% در 6 تیمار و 3 تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی در سال 1390 در محل گلخانه دانشگاه تربیت معلم شهید بهشتی مشهد به اجراء درآمد. صفات مورد بررسی عبارتند از: تعداد شاخساره، تعداد برگ، سطح برگ 2 (mm) وزن تر برگ (g) وزن خشک برگ (g), طول ریزوم (cm) ضخامت ریزوم (mm) وزن تر کل (g) و وزن خشک کل (g) تک بوته بود. پس از انجام آزمایشات در بین نمونه‌ها اکالیپتوس دارچین، گردو بیشترین تأثیرات بازدارندگی را داشتند و به گونه‌ای که عصاره حاصل از این گیاهان تاحد زیادی زشداندام های زیادی رشد مختلف پنجه مرغی را تحت تأثیر قرار دارد. نتایج به دست آمده نشان داد که تعدادی از عصاره ها دارای پتانسیل بالقوه در کنترل و مدیریت علف هرز پنجه مرغی را دارا بوده و می‌توان از آن‌ها به عنوان علف‌کش‌های طبیعی استفاده نمود.

Keywords:

آللوپاتی , پنجه مرغی , عصاره , علف کش