نقش تهویه مطبوع در محیط زیست پایدار و معماری ایرانی

حقایقی مانند رشد فزاینده جمعیت، ارتقای استانداردهای سطح زندگی، کاهش میزان ذخایر و منابع انرژی، گرمایش زمین، اثرات و آلودگی های ناشی از مصرف انرژی های تجدیدناپذیر در محیط، آینده نگری و سرانجام برنامه ریزی برای هر کشور و منطقه را ضروری می دارد. توسعه پایدار، تجدیدنظر در شیوه های ساخت و ساز با توجه به طبیعت و محیط در میان همه اقوام ارزشمند بوده است. در این پژوهش نقش تهویه مطبوع در معماری سنتی و نوین و همچنین اثر آن بر میحط زیست، با ذکر مواردی بررسی می شود. در بخش معماری سنتی عملکرد بادگیرها، سقف های گنبدی، سرداب ها و تهویه طبیعی و نقش آنها در خنک کردن ساختمان بررسی می شود. هر چند امروزه تاسیسات مکانیکی چون چیلرها و برج های خنک کن، کولرهای آبی و گازی نقشی انکارناپذیر در تهویه مطبوع ساختمان های امروزی دارند، اما استفاده از این سسیتم ها در برخی جهات با محیط زیست سازگار نیست که در بخش بعدی به این موضوع پرداخته می شود.

Keywords:

تهویه مطبوع , محیط زیست , معماری پایدار , انرژی , تاسیسات مکانیکی