بررسی تأثیر و جایگاه انرژی در نظریه های شهرسازی معاصر و برنامه ریزی برای دستیابی به شهری پایدار

امروزه آلودگی های ایجاد شده در محیط های شهری در حالتی غیرقابل کنترل قرار گرفته، آنچنان که این موضوع زمین را نیز در شرایطی ناسالم قرار داده است. متأسفانه افزایش مصرف انرژی های تجدیدناپذیر علاوه بر ایجاد مشکلات اقتصادی در زندگی شهری، مسائل مهم اجتماعی، زیست محیطی ای را نیز برای شهروندان به همراه داشته که چالش هایی چون گرم شدن زمین، تغییرات اقلیمی،انتشار گازهای گلخانه ای که منجر به افول سطح کیفیت زندگی شده از آن دسته اند. اهمیت این موضوع به اندازه ای است که اینک نظریه های جدید شهرسازی در راستای دستیابی یه پایداری در شهرها به مقوله انرژی پرداخته و برای آن جایگاه ویژه ای را قائل شده اند. از این رو توجه به استفاده معقول از منابع موجود و تلاش برای افزایش سطح کیفیت زندگی، با ارائه راهکارهایی در به حداقل رساندنمصرف منابع انرژی تجدیدناپذیر، در این نظریه ها مورد تأکید قرار دارد. مقاله با استفاه از روش تحلیلی-توصیفی به دنبال بررسی نظریه های جدید شهرسازی و دستیابی به مدلی برای برنامه ریزی انرژی در شهرها برآمده است. نتایج مطالعات صورت گرفته نشان می دهد که برنامه ریزی و فرآیندهای ارزیابی انرژی در شهرها باید بر مبنای بهره گیری از انرژی های تجدیدپذیر قرار گیرد و نظریه هایشهرسازی معاصر به توجه به اهمیت این موضوع درصدد ارائه راه حل های مناسبی برای کاهش اثرات نامطلوب زیست محیطی در شهرها برآمده اند که در این راستا اصول، راهکارها و فرم های جدیدی را برای برنامه ریزی و توسعه شهرها پیشنهاد می شود.

Keywords:

نظریه های شهرسازی , انرژی و برنامه ریزی انرژی , شهر پایدار