شهربزرگترین نماد تمدن بشریت است که بشر آن را برای امنیت و آسایش خود بنا نموده است. شهر تنها یک سکونتگاه نیست، بلکه یک آبادی است که روح اجتماعی در آن دمیده می شود و از ان هویت می گیرد. مقوله هویت به طور عام و
هویت شهری به طور خاص از جمله مقولاتی است که به جهت نقشی که در شناخت افراد، اشیاء، اجتماعات و مکان ها دارد، حائز اهمیت فراوان است. با وجود اهمیت این موضوع، در قرن اخیر وجود بحران
هویت شهری موضوعی نگران کننده و حائز اهمیت تلقی می شود. شهرها در گذشته دارای شخصیت و هویت خاصی بوده اند؛ در حالی که امروزه شکل شهرها به ساختمان های بلند و خیابان های عریض و ... تغییر یافته و در حقیقت باید عنوان کرد که در سالهای اخیر به هویت شهرسازی و معماری و همچنین احساس علق خاطر، حس مکان و حتی فرهنگ نهفته ی درون ساکنین شهری توجهی نشده است و آنچه پیش روی ماست تقلیدی از الگوهای مدرن و مظاهر غربی است و شهرهای زیادی بر خلاف هویت ایرانی در حال شکل گیری و گسترش اند. در این میان فضاهای شهری و به ویژه فضاهای تاریخی هر به سبب نقشی که در شکل دادن تصویر ذهنی و نقشه شناختی از شهرها در هویت بخشی به شهرها دارند از جایگاه ویژه ای برخوردارند. در این مقاله سعی در شناسایی شاخص های مؤثر بر
هویت شهری در
بافت تاریخی شهر
دزفول شده و ا ین شاخص ها در ابعاد گوناگون زیست محیطی، اجتماعی، اقتصادی و کالبدی فضایی و میزان تأثیرشان بر مبنای روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و بهره مندی از شیوه گردآوری اطلاعات به صورت مطالعات کتابخانه ای و میدانی بوده است. پرسشی که در این مقاله سعی شده پاسخ داده شود:
هویت شهری بر مبنای چه عواملی ساخته و پرداخته می شود؟ و فرضیه حاکم بر این پرسش: هویت حاکم بر منطقه ای، بر اساس فرهنگ مردم و کالبد همان منطقه ساخته می شود هویت شهری، خاص همان شهر و منطقه است . در انتها راهکارهایی در راستای ارتقای هر چه بیشتر شاخص های هویتی در بافت
دزفول ارائه شده است.