پارادوکس مدیریت منابع آب استان اردبیل

امروزه اهمیت و ارزش آب بعنوان یکی از حیاتی ترین مولفه های توسعه، مد نظر دولتها و برنامه ریزان بوده و به تبع آن،مدیریت منابع آب در برنامه ریزی های ملی و منطقه ای از جایگاه ویژه ای برخوردار می باشد. طبق اطلاعات و آمار رسمی موجود مدیریت منابع آب استان اردبیل از 3290 میلیون متر مکعب پتانسیل آب سطحی استان ، مقدار 2033 میلیون متر مکعب (حدود 64%) از حوضه های مشترک و مرزی(که در محدوده شمال استان واقع شده) مورد بهره برداری یا برنامه ریزی جهت برداشت آب نموده است که هر چند آمار مذکور جای بحث دارد لیکن وابستگی شدید استان به منابع حوضه های مشترک و مرزی را مشخص می نماید. از طرفی مدیریت استان جهت استفاده از منبع آب قزل اوزن (که جزء منابع آب مشترک با سایر استان های جنوبی اردبیل می باشد) به میزان 538 میلیون متر مکعب بصورت انتقال بین حوضه ای و ذخیره سازی آب های خروجی ،برنامه ریزی نموده است. لذا مدیریت بهینه بخش مذکور از اهمیت خاصی در بین مردم و مسئولین برخوردار گردیده که نیاز به دقت عمل و بینش عمیق مدیریتی و کارشناسی دارد . مدیریت منابع آب در جنوب و شمال استان به دلیل تفاوت های بنیادی که ناشی از تفاوت های طبیعی و اجتماعی و جغرافیایی می باشد باعث بروز پارادوکسهای تصمیم گیری در بین مسئولین شده که گاهاً باعث نفع یا ضرر یکی از طرح های دوگانه و مهم استان می شود. در این مقاله با بررسی اطلاعات و استنادات قبلی نسبت به تحلیل موضوع پرداخته شده و نهایتاً پیشنهاداتی جهت بهبود یا تعدیل موضوع ارائه شده است.

Keywords:

مدیریت , منابع آب , پارادوکس , برنامه ریزی , حوضه مشترک , انتقال بین حوضه ای , اردبیل