بررسی تاثیرات اقلیمی بر معماری بومی غرب بر اساس نمودار زیست اقلیمی (مطالعه موردی: شهرستان بروجرد)

اوضاع اقلیمی از عوامل مهم و موثر در آسایش زیستی در محیط های انسانی است. برای نمونه معماری سنتی کشورهای مختلف جهان به ویژه کشورهای خاورمیانه و از جمله کشور ما، سرشار از تجارب و نمونه هایی است که نشان دهنده راه حل های بسیار دقیق و حساب شده در سازگاری فضاهای کالبدی با اوضاع اقلیمی است. این ساختمان ها و فضاهای کالبدی در هماهنگی با محیط طبیعی و فرهنگی چهره ای خاص یافته اند و در بهره گیری از انرژی های طبیعی مقابله با شرایط نامساهد و بسیار سخت اقلیمی کاملا موفق بوده اند. حاشیه غربی که به وسیله رشته کوهای زاگرش از فلات مرکزی جدا شده اند اقلیم سرد و کوهستانی ایران را تشکیل می دهند از ویژگی این اقلیم تابستان های معتدل و زمستان های سرد است. استان لرستان و شهرستان بروجرد از جمله مناطق این اقلیم محسوب می شوند با توجه به شکل گیری و ترکیب معماری بومی این مناطق این واقعیت بر ما آشکار می گردد که خصوصیت اقلیمی منطقه به طور قابل ملاحظه ای در شکل گیری شهر ها و ترکیب معماری این مناطق تاثیر داشته است لذا این تحقیق درصدد بر آمده است که با استفاده از روش های الگی و گیونی به بررسی تاثیرات اقلیم بر معماری بومی شهر بروجرد بپردازد در پایان با ارائه راهکارهای مناسب زمینه سازگاری بیشتر اقلیم و معماری را در این شهر فراهم آورد.

Keywords:

شاخص زیست اقلیمی , محدوده آسایش , درجه آسایش , معماری اقلیمی , بروجرد