مدیریت بحران در جهت کاهش آسیب پذیری سوانح

سانحه یک واقعه آنی است که زندگی عادی مردم را مختل و آنها را با آسیب ها و صدمات ناخواسته مواجه می کند. در چنین مواقعی در اغلب اوقات کارشناسان و مسئولین دولتی ، آسیب ها و تخریب های ناشی از سوانح را فرصتی برای تبلور انگاره های جدید و آزمون نشده و گاهی هم تجربه شده تلقی می کنند و سازماندهی و ساماندهی فضایی را در رها کردن گذشته و رو در رو قرار دادن مسیری جدید از شیوه زیست و زندگی مردم می دانند. اینچنین دیدگاهی درست درجهت خلاف خواستهای آسیب دیدگان است که تمایل دارند، هر چه سریعتر اوضاع به حالت عادی بازگشته و خسارتشان جبران شود.اصرار مسئولین بازسازی برنوگرایی و شتاب در فعالیتها ممکن است میزان مشارکت مردم در امر بازسازی را کاهش داده و به ناهمگونی طرحها با واقعیت زندگی مردم و در نتیجه عدم پذیرش طرحهای اجرا شده توسط آنان منجر گردد. در چنین مواردی آسیبهای ناشی از بازسازی می تواند از آسیبهای مستقیم ناشی از سوانح زیان بارترباشد. در این راستا و در این مقاله به ارائه موضوعات نظری و همچنین تجربیات بازسازی بمنظور پیش گیری از ایجاد بحران در بازسازی خواهیم پرداخت، علاوه بر آن توصیه های اداره هماهنگی و امداد سازمان ملل متحد در خصوص حل مسائل مربوط به سر پناه اضطراری و خانه سازی پس از سانحه را در طول دوره اضطراری ودوره بازسازی مطرح نموده تا بدین سان بتوانیم از آسیب های دوره بازسازی احتراز کنیم.

Keywords:

سوانح ‍ , امداد فوری , ساماندهی , بازسازی