بررسی وضعیت فرهنگی و اجتماعی حاکم بر باغات سیب ارومیه و میزان تناسب آن با مولفه های تولید ارگانیک

یکی از بیماری های مهم سویا در سرتاسر جهان، پوسیدگی ذغالی سویا است که به وسیله قارچ Macrophomina phaseolina ایجاد می شود. تنها راه کنترل موثر این بیماری، استفاده از ارقام مقاوم است. اما به علت فقدان روش های کارآمد برای ارزیابی بیماری در آزمایش های مزرعه ای، ژنوتیپ های مقاوم به بیماری هنوز شناسایی نشده اند. ارزیابی بیماری مهم ترین و مشکل ترین بخش در اپیدمیولوژی بیماری های گیاهی است و داده های حاصل از این ارزیابی ها، محور اصلی مدل سازی و تحلیل های آماری می باشند. در این تحقیق شدت و وقوع بیماری در 5691 بوته سویای جمع آوری شده از 60 مزرعه ی استان گلستان، به روش های مختلف شامل اندازه گیری وقوع بیماری روی ریشه و ساقه )درصد بوته های آلوده( و شدت بیماری روی ریشه )شاخص شدت بیماری روی ریشه( و ساقه (شاخص درصد طول تغییر رنگ یافته ی ساقه) ارزیابی گردید. مقایسه ی شاخص ها با استفاده از ضریب همبستگی هماهنگی صورت گرفت. فراوانی آلودگی در ریشه و ساقه بوته های ساقه، به ترتیب 3/58 و 7/21 درصد تعیی شد و اختلاف معنی دار (01/0 ≥p) و همبستگی پایین و غی معنی داری (pe -0/06) بین آن ها وجود دارد. اما شاخص شدت آلودگی ریشه بالاترین همبستگی (pe-0/71,p<0/01) را با میزان وقوع بیماری روی ریشه داردع بنابراین مقدار بیماری در اندام های هوایی، همیشه بیان گر آلودگی واقعی مزرعه نمی باشد و برای بررسی دقیق بیماری لازم است شدت بیماری روی ریشه ها مورد ارزیابی قرار گیرد.

Keywords:

ارزیابی بیماری , پوسیدگی ذغالی سویا