تحلیل و بررسی هرمنوتیک وخوانش آن درهنرومعماری

هرمنوتیک روش فلسفی مهمی است که عمدتا براین نظر متکی است که واقعیت به واسطه ی زبان و موقعیت تاریخی ما واقعیتی تاویل شدها ست مسئله اصلی خلاصی ازشرکژفهمی هایی است که بنا برآن ها هیدگر درهستی و زمان درجستجوی ارایه توصیفی قانع کننده تر ازمعماری هستی و مفهوم حقیقت است اثار هنری و معماری ازگذشته های دوردرفرهنگهای مختلف و درواقع دردنیای معاصر مسئله مشابهی را مطرح کردها ند به راحتی قابل فهم نیستند معماگونه به نظر می رسند و ممکن است مبهم به نظر ایند هدف هرمنوتیک را بازیابی صدای آن دسته ازاثار هنری توصیف کردهاند که دیگر نمیتوانند واضح و بیواسطه سخن بگویند این مقاله مقدمه ای است انتقادی برمیراث و ارمانهای نظریه ای هرمنوتیک و بررسی ارتباط آن بافهم نظریه و عملکرد هنری دراین مقاله سعی شدها ست که باروش توصیفی تحلیلی به بررسی و تحلیل مسائل مربوط به هرمنوتیک اهمیت و رابطه آن بامعماری وهنرپرداخته شود

Keywords:

هرمنوتیک , تاویل , تفسیر , فهم , زبان , نشانه شناسی , معماری و هنر