ارتقاء پایداری ازطریق تعیین شاخصهای موثردرخلق مکانهای امن پیاده مدارباتاکید برتعاملات اجتماعی نمونه موردی: محله باغ آذری تهران

فضاهای شهری پیاده مدار، مکانهایی برای حضور شهروندان و مشارکت آنان در زندگی جمعیشان هستند که پرداختن به کیفیاتی نظیر امنیت و ایمنی در آنها، سرزندگیشان را به حداکثر می رساند. در این میان، برخی از فضاهای شهری تهران علیرغم وجود پتانسیلهای فراوان برای حضور شهروندان، بدلیل مسائلی نظیر وجود فضاهای بی دفاع به مکانهایی ناامن با آشفتگی فضایی و آلودگی محیطی تبدیل شده اند. هدف از این پژوهش، ارزیابی و اولویت بندی شاخص های تاثیر گذار بر ایجاد مسیرهای پیاده امن بمنظور ارتقاء پایداری است. از این رو محله باغ آذری تهران که به دلیل فقر اقتصادی، بزهکاریهای اجتماعی، آلودگیهای زیست محیطی و مسائل و مشکلات دیگر، با کمبود فضاهای پیاده مدار امن مواجه است، به عنوان نمونه موردی انتخاب شده است. در پژوهش حاضر، روش تحقیق بر اساس هدف، از نوع کاربردی و براساس روش و ماهیت، توصیفی-تحلیلی و روش تجربی- پیمایشی است. بنابراین، به منظور شناخت صفات و ویژگی ها و برقراری ارتباط بین شاخص ها، روش پیمایشی، همچنین در تبیین ادبیات و سوابق موضوع تحقیق و ارائه مدل تحلیلی از مطالعات کتابخانه ای و برای جمع آوری اطلاعات با توجه به ماهیت تحقیق از روشهای میدانی استفاده شده است. بدین منظور ابتدا یک مدل تحلیلی سه سطحی از عوامل موثر بر خلق مسیرهای پیاده امن متشکل از ٣ معیار اصلی و ١٥ زیرمعیار ارائه شده است. سپس هریک از این شاخص ها با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی (Fuzzy AHP) مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفته و در پایان نیز راهکارها و اصلاحاتی برای ایجاد مسیرهای پیاده امن و به تفکیک هریک از معیارهای مورد بررسی ارائه میگردد. نتایج مطالعات حاکی از آن است که از میان معیارهای مورد بررسی، معیار عملکرد بیشترین میزان تاثیر را در خلق مسیر تردد پیاده امن در محدوده مطالعاتی داشته است

Keywords:

مکان های پیاده مدار , پایداری , فضای امن , تعاملات اجتماعی , تحلیل سلسله مراتبی فازی , محله باغ آذری