بهره گیری ازالگوهای سنتی ساخت جهت ارائه ی روشهای نوین مطالعه موردی ساختمان های چوبی

درساختمان های سنتی،فرایند طراحی به صورت ناخودآگاه انجام می گیرد،یعنی پس از اینکه به صورت آزمون و خطا، در طی اعصار و باگذشت زمان نواقص یک بنا حک و اصلاح شد، نتیجه ی نهایی یعنی سازگارترین محصول با نیاز کاربران،به صورت یک سنت، سینه به سینه منتقل می گردد، از آنجا که این بنا بهترین پاسخ را به عملکرد خود می دهد و سنت نیز پشتیبان آن است تا زمان مواجه به خطر آنی یا نقصانی عظیم به همان شکل باقی می ماند و معمارهای نسل های بعد بی آنکه حتی علت کار خود را بدانند به تکرار این سنت ها می پردازند.درحالی که بسیاری از این سنت ها،اگر به درستی شناخته شده و با نیازهای روز تطابق یابند،بهترین پاسخ را برای نیازهای مدرن فراهم می آورند،دربسیاری موارد تنها نیاز به یک تغییر اندک است. دراین مقاله سعی شده تا الگویی جهت بهره گیری از روش های ساخت سنتی ارائه گردد،تاضمن حفظ هویت ایرانی-اسلامی بناها،جوابگوی نیازهای گوناگون مدرن و سنتی و حتی اصول توسعه ی پایدار باشد. در میان این از بین سازه های سنتی،روش ساخت سازه های چوبی به دلیل کثرت آن ها در استان مازندران به عنوان نمونه موردی انتخاب گردید و سعی شد تا پس از شناخت الگوهای سنتی این سازه ها،با بررسی نمونه های موفق جهانی بهره گیری از این روش ساخت،راهکاری جهت بهره برداری از الگوهای سنتی خانه های مازندران معرفی شود

Keywords:

روشهای سنتی ساخت , روشهای نوین ساخت , خانه های چوبی , سازه های چوبی