مقایسه روش های بردار کامل و فشرده مرتبه دو در بهبود مدل اجزا محدود تیر یک سرگیردار با اتصال فنر

Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 670

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ISME22_718

تاریخ نمایه سازی: 14 مرداد 1393

Abstract:

در این مقاله به مقایسه روش های بردار کامل و فشرده مرتبه دو در بهبود مدل اجزا مجدود تیر یک سرگیردار با اتصال فنر با استفاده آنالیز مودال تجربی پرداخته شده است. مقادیر آنالیز مودال تجربی توسط یک آنالایزر 12 کاناله به روش چکش متحرک استخراج شدند. از نرم افزار ICAT برای محاسبه پارامترهای مودال تجربی استفاده شده است. نتیجه گیری کلی بدین شرح است که روش بردار کامل علاوه بر توانایی تفسیر فیزیکی دارای حجم محاسبات کم می باشد. روش فشرده مرتبه دو به دلیل استفاده از روش های مناسب کاهش و کار با ماتریس های کوچک تر از دقت و سرعت پردازش بسیار خوبی برخوردار می باشد و می تواند برا مدل های بزرگتر استفاده شود.

Keywords:

روش بردار کامل , روش فشرده درجه دو , مدل اجزا محدود

Authors

عبداله ویسی آرا

مدیریت نگهداری و تعمیرات، شرکت ملی حفاری ایران، اهواز

شاپور مرادی

گروه مهندسی مکانیک، دانشکده مهندسی، دانشگاه شهید چمران، اهواز