دوپوستگی در نماهای شیشهای رویکردی نوین در معماری پوستهها

در گذر از درون به بیرون یا از محیط خصوصی به فضای شهری، پوسته ساختمان، نقش مهمی به عنوان مرزی طراحی شده به عهده دارد و از دیدگاه زیباییشناسی و کارکرد فرهنگی نیز دارای اهمیتی خاص است. در گذر زمان و در پی انقلاب صنعتی، رویه خارجی ساختمان از عملکرد ساختاری استقلال یافت و برای دستیابی به حداکثر نور، پوستههای خارجی تا حد امکان شیشهای شدند. اما شیشه علاوه بر نور، صدا و گرما را نیز به درون بنا هدایت میکرد.بنابراین در پاسخ به نیازهای متناقض انسان، نظیر تامین شفافیت و آسایش اقلیمی نماهای شیشهای به سمت چندپوستگی حرکت کردند. درحالیکه چند پوستگی مدتهای مدیدی در معماری حضور داشت، در دنیای صنعتی و مدرن نماهای دو پوستهی شیشهای با اتصالات فولادی با استقبال بیشتری روبرو شدند و به تجهیزاتی برای سایهدار کردن و محافظت در مقابل تابش آفتاب، انحراف نور، دستیابی به گرما و انرژی طبیعی مجهز شدند. در شرایطی که پوسته ساختمان، نا آگاهانه ممکن است توجه بیشتری را به عنوان تزیین صرف، در ساختمان به خود مشغول سازد، نمای دوپوسته شیشهای درکنار زیبایی و شفافیت بیشتر و امکان یکی شدن مرز درون و بیرون با ویژگیهایی نظیر بهبود مشخصات زیستمحیطی ساختمان، بهبود خواص حرارتی وصوتی ساختمان و کاهش مصرف انرژی در طول مرحله استفاده از ساختمان میتواند در مقام بدنهای مسئول و پاسخگو و به عنوان مولفهای از مفهوم معماری پایدار مطرح شود و معماری متناسب و کارآمد، در ارتباط با وجوه سه گانه کاربرد کمینه انرژی، فضاسازی بهینه درون و کیفیت معماری را شکل دهد

Keywords:

نماهای دو پوسته شیشهای , آسایش حرارتی , تهویه طبیعی , صرفهجویی در مصرف انرژی