تبیین رابطه ارتباط با طبیعت و میزان احساس تعلق به مکان در معماری سنتی ایران، نمونه موردی بررسی خانه لاری ها

یکی از معانی مهم و موثر در ارتباط انسان و محیط که مورد توجه طراحان بوده است ، حس تعلق و مالکیت فضایی می باشد. خانه اولین فضایی است که انسان احساس تعلق فضایی را در آن تجربه میکند. معمار خانههایسنتی میدانست که انسان جزئی از طبیعت است و وابستگی انسان به طبیعت مسألهای غیرقابل انکار می باشد.ارتباط با طبیعت در خانه های سنتی سبب ایجاد حس تعلق به خانه گردیده که معمار مدرن نادانسته با حذف اینعنصر از خانه های معاصر زمینه ساز از بین رفتن احساس مالکیت شده است. در این مقاله عواملی که باعث ایجاد حس تعلق در خانه لاری ها شده است مورد بررسی قرار گرفته است .این بررسی از طریق مطالعه و مقایسه خانه لاری ها با خانه های معاصر از نظر ایجاد حس تعلق می باشد و در نتیجه فضای باز)حیاط( و فضای نیمه باز)ایوان( و عوامل طبیعی )اب و گیاهان (از عوامل ایجاد حس تعلق در خانه لاری ها میباشد که این مهم از خانه های امروزی حذف گردیده است

Keywords:

حس تعلق و مالکیت فضایی , حیاط , ایوان , اب , گیاهان