مدیریت ریسک حریق در صنایع فرایندی

امروزه یکی از اساسی ترین روش های دخیل در تصمیم گیری مدیران ارشد ایمنی سازمان ها در زمینه ارزیابی ریسک های صنایع فرایندی موضوع آنالیز پیامدهای حوادث فرایندی می باشد و با توجه به این مهم که پیشرفت صنایع فرایندی همواره با افزایش سطح ریسک حوادث فرایندی همراه می باشد توجه به این مسئله از اولویت های واحدهای ایمنی در پالایشگاهها و پتروشیمی ها قرارگرفته است.در این مطالعه باتوجه به ماهیت آسیب رسانی و پیامد حاصله از حریق های استخری به بررسی میزان حریم و فاصله ایمن بین مخازن ذخیره سازی مخازن گازوئیل در یکی از پتروشیمی های منطقه پارس جنوبی و مقایسه با استاندارد انیستتوی نفت آمریکا پرداخته شد نتایج این مطالعه بیانگر این مهم بود که درصورت رخداد نشتی و در نتیجه ایجاد حریق استخری در یکی از این مخازن با توجه به رعایت حدفاصل 15 متری این مخازن از هم شدت تششعات حرارتی حاصله از حریق استخری بمنظور ایجاد تاثیرات دومینویی حریق کافی نبوده و حریق قابل کنترل می باشد ولی درصورت تجمع این نشتی ها و ایجاد حوضچه موادقابل اشتعال در اطراف این مخازن میزان تششعات حرارتی ایجاد شده پتانسیل ایجاد انفجار یکباره رادر این مخازن دارند لذا پیشنهاد می گردد علاوه بر افزایش فاصله بین مخازن ذخیره سازی اقداماتی از قبیل طرحریزی بازرسی های کیفی و ایمنی از اتصالات و تجهیزات کنترلی مخازن ، بازرسی از تجهیزات اطفائ حریق از قبیل هیدرانت ها، مانیتورها ، ماشین های آتش نشانی ،هوزریل ها و... و اجرای مانورهای واکنش در شرایط اضطراری بصورت مدون و برنامه ریزی شده صورت پذیرد.

Keywords:

حوادث فرایندی , آتش استخری , حریم ایمن , حریق