نگرشهای پیاده محور و سواره محور در شبکه حمل و نقل شهری

چنین مینماید که فرهنگ و روابط اجتماعی در شهرهای امروزی دگرگون شدهاست. محققان، تغییرات اجتماعیفرهنگی زندگی شهری را به عوامل مختلفی نسبت میدهند. برخی بر تغییرات رفتاری جامعه طی زمان تاکید میورزند و دستهای دیگر اندازه شهر را به لحاظوسعت و جمعیت عامل اصلی مؤثر بر رفتار مردم میشناسند. یکی از مطرحترین دیدگاهها در این زمینه نقش جایگاه پیاده در فضاهایشهری میباشد. عدهای بر این باورند محوریت طراحی خیابان بایستی انسان باشد و گروهی معتقدند با توجه به ماشینی شدن زندگیبشر و پیشرفت تکنولوژی در همه ابعاد زندگی انسان، محور طراحی، اتومبیل و عناصر وابسته به آن باشد، گروهی به همزیستی پیاده وماشین تاکید دارد و برخی نیز عنوان کردهاند معیار و محور طراحی خیابان بر مبنای اصول پایدار باشد. ما با انطباقپذیری تدریجی،دچار خطای دریافت میگردیم و شرایطی را پذیرا میشویم که در دراز مدت هم برای حیات طبیعی و هم برای حیات اجتماعی-فرهنگی ما نابودکننده است. از آنجایی که یکی از مهمترین اهداف شهرسازی ایجاد محیطهای کالبدی متناسبی است که در آنها روابطاجتماعی مطلوب شکوفا گردند، بایستی راهکارهای مناسبی برای نیل به اهداف مذکور اندیشید. این پژوهش با بررسی نگرشهای مطرح شده و تلفیق آنها نگرش منسجم و واحدی ارائه نموده است

Keywords:

خیابان پیاده محور , خیابان سواره محور , شبکه حمل و نقل , فضای شهری , پایداری