شرایط زیست محیطی و معماری بومی شهرستان آمل «نمونه مورد مطالعه شبکه ارتباطی دوره ساسانی و اوایل اسلام دره- رودخانه هراز»

اکولوژی منطقه طبرستان مانع از ایجاد یک شبکه ارتباطی منظم بوده است و محور هراز یکی از قدیمی ی ترین انهاست که در ادوار مختف، ارتباطدهنده ی شمال ایران با فلات مرکزی بوده است. این پژوهش تلاش دارد به داده های باستان شناختی این شبکه ارتباطی در دوران ساسانی و اوایل ا اسلامبپردازد. روش تحقیق توصیفی و تحریری و بررسی باستان شناختی پیمایشی در منطقه مورد مطالعه است. سوال پژوهش این است که ارتباط شبکه ارتباطیدره رودخانه هراز در دوران ساسانی و اوایل اسلام با مولفه های معماری پایدار و اثار باستان شناختی منطقه چگونه قابل تبیین است؟ فرضیه تحقیقمبتنی بر ان است که شرایط زیست محیطی (کوه های صعب العبور دره و رودخانه) و ایده پردازی معماران و طراحان از مولفه های اصلی پایدار درایجاد شبکه های ارتباطی و پراکنش و گونه شناسی اثار معماری و باستان شناختی دره رودخانه هراز بوده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که نگارندگان در طی بررسی میدانی بقایای معماری این شبکه را در روستاهای لاسم ایرا نوا هاره وانا بایجان علی آباد و پشت تونل شماره 6 جادههراز شناسایی کردند که به طور عمده در قست کوهستانی قرار گرفته اند و نشانی از این جاده ار در نواحی جلگه ای و جنگلی شناسایی نشد، علت آندر نقش بستر جغرافیایی منطقه مورد بررسی نهفته است چرا که نواحی کوهستانی اما برای معماران ساسانی سختی ها خرق کرده که باعث هنرنمیاییانها شده است.