ارزیابی محلات در دوره اسلامی و معاصر(نمونه موردی: شهر اصفهان)

توسعه اصفهان در دوره صفوی(اسلامی)، این شهر را به مقام یگانه اش در عرصه شهرسازی ایران رساند. اصفهان به دلیل تحولات پس از دوران صفوی و انتقال پایتخت ، اهمیت گذشته خود را از دست داد، اما همچنان به عنوان یک شهر بزرگ باتأثیرات منطقه ای باقی مانده است. در شهرهای اسلامی محله به عنوان یک واحد اصلی روابط اجتماعی بوده و محور اصلی بحث محله در شهرهای اسلامی است.شهر اصفهان به عنوان یکی از شهرهای اسلامی، پایتخت اسلام در نظر گرفته شده که دارای محله های متعددی نیز می باشد. این پژوهش به دنبال ارزیابی محلات در دوره اسلامی و معاصر در این شهر خواهد بود که با روش تحقیق توصیفی- تحلیلی بهمقایسه محلات تاریخی- اسلامی منطقه 3 (شامل 7 محله طوقچی، سرچشمه،جویباره، احمدآباد، دردشت، خشینان و دولت خانه صفوی) و دیگر محلات شهر اصفهان پرداخته شده است. از بین محلات تاریخی منطقه 3، محله دولت خانه صفوی به علت شرایط ویژه مثل جای دادن میدان نقش جهان و آثار باستانی ارزشمند در این منطقه دارای وضعیت بهتری می باشد ولی مابقی محلات این محدوده از حیث شاخص های تحقیق دارای وضعیت مناسبی نمی باشند

Keywords:

محله , شهر اسلامی , تاریخی , معاصر , اصفهان