نگرشی بر کاربرد سرمایه انسانی در رشد اقتصادی با تاکید بر نقش بهداشت و نابرابری آموزش و توزیع تحصیلات

امروزه نقش بسیار مهم بهره وری در تامین شرایط مناسب رشد و توسعه اقتصادی بر کسی پوشیده نمی باشد و با توجه به اینکه رشد بهره وری می تواند ریشه در کیفیت و کمیت نیروی انسانی کشور داشته باشد. در این تحقیق بر آن شدیم تا در دوره 1391-1344 ضمن تعریف شاخص های سرمایه انسانی (بهداشت و نابرابری آموزش به عنوان شاخص کیفیت و کمیت سرمایه انسانی) تاثیر آن بر روی درامد سرانه ایران را بررسی نماییم. در این مطالعه علاوه بر استفاده از آزمون های جدید برای بررسی ایستایی متغیرها ابتدا برای آزمون وجود رابطه بلند مدت در الگوی ارائه شده از رویکرد کرانه ها (باند تست) استفاده شده است. سپس با استفاده از روش خود بازگشتی با وقفه های توزیعی (ARDL) و الگوی تصحیح خطای (EM) به تخمین معادلات پرداخته ایم. نتایج حاکی از این است که در کوتاه مدت و بلند مدت بین متغیر بهداشت بهره وری نیروی کار و درصد استفاده از ظرفیت تولیدی با درآمد سراینه رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. در نهایت به این نتیجه می رسیم که اثر توزیع آموزش بر روی درامد سرانه و به تبع ان بر روی رشد اقتصادی منفی است یعنی برای بهبود درآمد سرانه و رشد اقتصادی باید پراکندگی تحصیلات را کاهش داد. به عبارت دیگر باید به جای تمرکز روی آموزش عالی بر روی مقاطع ابتدایی تا دبیرستان تاکید کرد. در اخر نیز آزمون های تشخیصی و آزمون های ثبات ساختاری CUSUM و CUSUMSQ نشان می دهند مدل تخمینی مناسب و ضرایت بدست آمده در طول دوره با ثبات هستند.

Keywords:

بهره وری نیروی کار , درامد سرانه , سرمایه انسانی , ضریب جینی آموزش , روش ARDL , آزمون کرانه ها