بررسی پتانسیل گردشگری در راستای توسعه پایدار (نمونه موردی: روستای سریزد)

توسعه پایدار رویکردی جدید در زمینه توسعه و پیشرفت در تمامی ابعاد اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و حتی گردشگری می باشد، رویکردی که می تواند بقای توسعه در تمامی جهات را به نفع بشریت تضمین کند و صنعت گردشگری نیز از این توسعه متمایز نمی باشد. بافت های روستایی بدلیل پیوند گسترده با بسترهای طبیعی و تاریخی دارای ارزش های تاریخی، فرهنگی، طبیعی، زیبایی، معمارانه بسیاری هستند که بعنوان جزئی از میراث زنده بشری، سرمایه ملی و هویت تاریخی - فرهنگی سرزمینمان، حفظ و نگهداری از آنها دارای اهمیت قابل توجهی است. اغلب روستاهایی که دارای بافت با ارزش برای هدف های توسعه گردشگری اند بعنوان مقاصد گردشگری مورد توجه قرار گرفته اند، روستاهایی هستند که دارای بافت با ارزش تاریخی و معماری بوم گرا هستند. از طرفی یکی از راهبردهای متنوع سازی فعالیت های اقتصادی در این روستاها و کاهش وابستگی اقتصادی آنها به منابع آب و خاک، گسترش گردشگری در این نواحی است. توسعه گردشگری در این روستاها به معنی بالفعل کردن ارزش ها و جاذبه های معماری بافت روستا و معرفی آن بعنوان مقصد گردشگری است. در این مقاله روستای سریزد واقع در بخش مرکزی شهرستان مهریز استان یزد بعنوان نمونه ای از روستاهای با پتانسیل گردشگری بررسی می شود، که منطقه نمونه گردشگری ارگ سریزد، در راستای نیازهای تکمیلی با توجه به حفظ هویت روستا و جاذبه های طبیعی و بافت کهن تاریخی (مانند قلعه سریزد، آب انبار وزیر، کاروانسراهای دوره های مختلف، دروازه شهر فرآفر و ....) و همچنین بافت کالبدی منحصر به فرد با معماری خشتی و فرهنگ بومی شاخص، به این مجموعه اضافه شده و علاوه بر هویت روستا باعث توسعه پایدار روستا و توسعه پایدار گردشگری می گردد. در راستای هدف ذکر شده، با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی و با روش گردآوری اطلاعات به صورت اسنادی به بررسی اثرات اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی گردشگری بر توسعه پایدار روستای سریزد پرداخته شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که گسترش گردشگری در مناطق کویری می تواند نقش مهمی در حفظ بافت تاریخی ارزشمند روستا و آبادانی کل مجموعه، افزایش درآمد روستاییان، افزایش اشتغال مستقیم و غیرمستقیم، جلوگیری از مهاجرات، ارتقا فرهنگی و خودباوری این مناطق ایفا کند.

Keywords:

گردشگری , توسعه پایدار , روستا , سریزد