رهیافتی به نظریه انسان شناختی قرآن و نقش آن در کاهش تخریب محیط زیست

درنگاه قرآن، انسان خلیفه و جانشین خداوند و نماینده ی آبادانی برروی زمین، مسئول در برابر هستی وموظف به انجام وظایف بندگی خود به عنوان عبدالله است. اگر این نگرش قرآنی به انسان تفهیم شود، تعامل انسان را با محیط زیست تغییر می دهد؛ یعنی از انسانی که با نگاه قرآنی خود را بشناسد و نسبت به وظایفی که دارد آگاه گردد، رفتار شایسته و دوستدار محیط زیست بروز خواهد کرد. تخریب محیط زیست که برخلاف خواست خداوند متعال است ریشه درجهالت و خود پرستی و هوامداری انسان ها دارد که در مقوله های حرص و طمع، تکبر و اسراف نمایان می گردد هرگاه بتوان این عوامل ناهنجار را کنترل نموده و ریشه ی آن ها را از وجود انسان کاهش داد؛ از محیط زیستی سالم و با نشاط برخوردار خواهیم شد.

Keywords:

قرآن , انسان , هوا وهوس , ریشه های تخریب , حفظ محیط زیست